K'o čelik je čvrsta kad se za nas bori,
a sitna ko zrno kad se o njoj zbori.

K'o dašak je nježna kad rukom nas gladi,
a kamen kremenac kad cio dan radi.

K'o krušac je meka kad voli i prašta,
a živi je vrutak kad priče nam mašta.

K'o melem je blaga kad rane nam vida,
ko sunčana zraka kad brige nam skida.

K'o breza treperi kad gleda nas sjetne,
a klikče ko ševa kad nas vidi sretne.

K'o sjena je tiha kad trpi i pati -
trpjeti i šutjeti tko može neg' mati!